📝 یادداشت شورای سایه
پویش ۴۸-۴۸ یا پویش مسجدی‌ها، زاده‌ی نگرانی عمیق جمعی از جوانان دغدغه‌مند استان بوشهر بود که به دنبال برقراری ارتباط موثرتر بین مردم و مسئولین بودند. این جوانان، با الهام از آموزه‌های اسلامی مبنی بر حاکمیت مردم بر سرنوشت خود، درصدد ایجاد بستری برای مشارکت فعالانه‌ی مردم در تصمیم‌گیری‌های سیاسی شدند.
آغاز از مساجد
اولین گام این پویش، تعامل با مساجد به عنوان پایگاه‌های اجتماعی و دینی بود. جوانان پویش با حضور در مساجد، ایده‌های خود را با مردم در میان گذاشتند و با استقبال گرم آن‌ها روبرو شدند. در شهرهای بوشهر، آبپخش و برازجان، این پویش اجرایی شد و نتایج امیدبخشی به همراه داشت. و قریب به ۱۰۰ جلسه در این شهر ها برگزار شد. این پویش تنها مسیر نیست اما به عقیده ی ما یکی از بهترین مسیر هاست.
گسترش به سایر شهرها
موفقیت پویش در شهرهای اولیه، باعث شد تا این حرکت مردمی به سایر شهرها نیز گسترش یابد. در مدت زمان کوتاهی، پویش ۴۸-۴۸ به صورت خودجوش در شهرهای دیگر همچون کاکی گسترش یافت و توانست توجه بسیاری از فعالان اجتماعی و سیاسی را به خود جلب کند.
از شورا تا مجلس
پس از کسب تجربه‌های ارزشمند در سطح شوراهای شهر و افزایش مشارکت مردم در امور شهری از طریق برگزاری جلسات منظم و ایجاد بسترهای مشارکت در بودجه‌بندی، فعالان پویش ۴۸-۴۸ تصمیم گرفتند تا در ادامه‌ی مسیر خود، بر نقش‌آفرینی در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور در مجلس شورای اسلامی تمرکز کنند. آن‌ها معتقد بودند که با حضور فعال مردم در انتخابات و نظارت مستمر بر نمایندگان، می‌توان به بهبود عملکرد مجلس و افزایش پاسخگویی نمایندگان به مطالبات مردم امیدوار بود.
پایان
پویش ۴۸-۴۸، یک حرکت خودجوش و مردمی است که با هدف تقویت مشارکت سیاسی مردم و افزایش شفافیت در امور حکومتی شکل گرفته است. این پویش نشان داد که با همت و تلاش جوانان، می‌توان به آینده‌ای روشن‌تر و مردم‌سالارانه‌تر امیدوار بود. اینکه آینده پویش ۴۸-۴۸ به کجا منجر می شود بسته به خواست و اراده مردم دارد، این مردم هستند که تعیین می کنند چه بستری بهتر می تواند زمینه را برای سالار بودن آن ها بر جامعه را فراهم نماید. بهترین قالب قالبی است که از دل خود مردم بیرون آمده باشد.
